Μαρία Παπαντωνίου: η απώλεια της φωνής και του λόγου

Είναι εντυπωσιακό πως μια ιστορία μπορεί να εμπνεύσει τέτοια διαφορετικότητα! Δημιουργοί από τον χώρο των οπτικών τεχνών τίμησαν με την συμμετοχή τους το ΣΦΥΡΙΓΜΑ, σε μια προσπάθεια που στόχο έχει την παρουσίαση μιας transmedia εμπειρίας στο κοινό, ασυνήθιστη για την Ελληνική εικονοπλαστική σκηνή. Και αυτό διότι δεν βλέπουμε ένα οπτικό έργο σαν μια εμπειρία που "σβήνει" μετά την θέασή του, αλλά σαν ένα γεγονός, μια πράξη που μπορεί να δώσει το έναυσμα για καλλιτεχνικό διάλογο και ουσιαστική κουβέντα. Έτσι νιώθουμε πως θα έπρεπε να λειτουργούν οι τέχνες τις εικόνας! 

Σε αυτό το άρθρο συναντούμε την ζωγράφο, Μαρία Παπαντωνίου, από την Ελλάδα.

Πώς έμαθες για το Σφύριγμα?

Έμαθα για το πρότζεκτ από ένα site με open calls για καλλιτέχνες και αποφάσισα να συμμετέχω γιατί μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα η ιδέα μιας έκθεσης με έργα τα οποία συνομιλούν με μία ταινία. 

Τι σε ιντρίγκαρε?

Αυτό που μου κίνησε το ενδιαφέρον ήταν ο τρόπος της διαχείρισης του θέματος και η αισθητική του καθώς επίσης και η πρόκληση να δημιουργήσω ένα έργο χρησιμοποιώντας ως βάση την ιδέα κάποιου άλλου δημιουργού.

Πώς δούλεψες την ιδέα σου?

Από την πρώτη στιγμή η προσοχή μου εστιάστηκε στη σκηνή της συνάντησης της πρωταγωνίστριας με την αινιγματική φιγούρα οπότε άρχισα να σκέφτομαι πώς θα μπορούσα να την προσαρμόσω στον δικό μου τρόπο δουλειάς.

Τεχνική?

Δουλεύω τα έργα μου χρησιμοποιώντας διαφορετικά επίπεδα και διαφάνειες και συνδυάζοντας ετερόκλητα στοιχεία, γραφές και φόρμες. Ανέλυσα την ιδέα μου στα βασικά στοιχεία που θα χρησιμοποιούσα και στη συνέχεια κατέληξα στη δομή της σύνθεσης.

Τί θα ήθελες να επικοινωνήσεις με το έργο σου?

Η δουλειά μου κινείται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο γύρω από την ιδέα της διαδικασίας της μετάβασης από μία κατάσταση σε μία άλλη. Αυτήν την αίσθηση της μεταβλητότητας θα ήθελα να εισπράττει το κοινό μέσα από τα έργα μου.

Ένα σχόλιο για την συλλογική αφήγηση?

Η ιδέα της συνάντησης και της αλληλεπίδρασης διαφορετικών ειδών τέχνης θεωρώ ότι έχει πάντα μεγάλο ενδιαφέρον τόσο για τους συμμετέχοντες καλλιτέχνες όσο και για το κοινό.

Γιατί να έρθει κάποιος στην έκθεση?

Η έκθεση θα είναι ένας πολυπολιτισμικός διάλογος ανάμεσα σε καλλιτέχνες από όλον τον κόσμο, με διαφορετικό τρόπο δουλειάς και διαφορετική προσέγγιση του θέματος άρα θα προσφέρει ένα πολύ ευρύ φάσμα εικόνων στον θεατή. Πέρα από αυτό, πιστεύω ότι κάθε φιλόδοξο καλλιτεχνικό εγχείρημα πρέπει να λαμβάνει τη μέγιστη δυνατή στήριξη.

Πιστεύεις στις δεισιδαιμονίες?

Δεν πιστεύω στις δεισιδαιμονίες, πιστεύω όμως ότι προσφέρουν πλούσιο υλικό για τη δημιουργία ποικίλων έργων τέχνης.

Πώς σχετίζεται το έργο σου με την ιστορία?

Το έργο μου είναι η δική μου ερμηνεία της συνάντησης των δύο μορφών και της συνέπειας της. Η απώλεια της φωνής, του λόγου, ήταν το δυνατότερο σημείο της ιστορίας για μένα και γι αυτό το χρησιμοποίησα και ως βάση για τη σύνθεση της εικόνας μου.

Τα αυθεντικά έργα που δημιούργησε η Ελένη, για το WHISTLE project, θα είναι διαθέσιμα στο κοινό κατά την διάρκεια της transmedia έκθεσης.

Η Μαρία Παπαντωνίου γεννήθηκε, ζει και δουλεύει στη Θεσσαλονίκη. Έχει σπουδάσει στη Σχολή Καλών Τεχνών του ΑΠΘ. Το μέσο που χρησιμοποιεί είναι η ζωγραφική με λάδι. Τα έργα της είναι αφαιρετικά. Έχει πάρει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις στη Ελλάδα.

Βρείτε την Μαρία Παπαντωνίου στο FACEBOOK